Ray Donovan - eerste indruk

Heb je als Hollywoodster een probleem? Call Ray Donovan!

Het is een ontwikkeling die al een tijdje aan de gang is: filmsterren maken de overstap naar het kleine scherm, omdat de rollen in een televisieserie tegenwoordig heel goed geschreven zijn en de verhaallijnen overtuigend. What’s not to like? Dit is op het eerste oog ook het geval met de nieuwe serie van Showtime, genaamdRay Donovan, die in juni in de VS in première ging. Liev Schreiber en oudgediende Jon Voight zijn de meest opmerkelijke namen in de cast. In de eerste aflevering is meteen duidelijk dat de heren niets aan intensiteit hebben ingeleverd bij hun overgang naar het kleine scherm.

Ray Donovan (Schreiber) is een zogenaamde ‘fixer’. Heb je als duurbetaalde over het paard getilde ster in LA een probleem? Ray lost het voor je op. Al dan niet met gebruik van het nodige geweld. Ray is jaren geleden vanuit Boston naar Los Angeles getrokken in de hoop zijn turbulente verleden (onder meer kindermisbruik) achter zich te laten. Als fixer mag Ray zijn opgekropte woede uiten op de meest vreemde figuren. Zo zien we hoe Ray in deze aflevering achter een stalker aan gaat, die een beroemde zangeres de stuipen op het lijf jaagt. Ook helpt hij een bekende acteur om zijn imago als actieheld in stand te houden nadat hij betrapt is met een transsexueel. Hij heeft ook zijn handen vol aan het thuisfront, waar hij zijn rol als man en vader maar moeilijk met zijn werk kan combineren.

Familiedrama

De serie gaat flitsend van start met de gelikte oplossingen van Ray, ondermeer zwaaiend met een honkbalknuppel (‘the bag or the bat’ scène is memorabel). Daarnaast lijkt de serie toch ook een familiedrama te willen zijn. Ray’s problemen met het thuisfront worden breed uitgemeten. Zo is zijn vrouw Abby (Paula Malcomson vanDeadwood) erg argwanend en verdenkt ze Ray van een relatie met één van zijn jongere cliënten. Ook Ray’s broers Terry en Bunchy (Eddie Marsan en Dash Mihok) hebben elk hun eigen problemen. De een heeft Parkinson en de ander is zwaar verslaafd aan drugs. Alsof dit nog niet genoeg is zien we in deze eerste aflevering dat zijn vader Mickey (Voight) wordt vrijgelaten uit de gevangenis. De twee hebben duidelijk nog een rekening te vereffenen. Let the games begin…

Onevenwichtig

Hoe goed de acteurs ook hun best doen, het voorkomt niet dat deze aflevering toch wat onevenwichtig aanvoelt, zowel qua voortgang van de verschillende verhaallijnen als qua toon. Vooral in het begin wordt vliegensvlug door de gebeurtenissen heengegaan. Ray’s escapades als fixer worden razendsnel verteld, terwijl natuurlijk ook de familiegebeurtenissen de nodige aandacht vereisen. Drama, thriller en humor passeren allemaal de revue, waardoor de kijker geen seconde rust wordt gegund. Richting het einde van de aflevering lijkt de serie wat meer vaste grond te vinden, als Jon Voight meer te doen krijgt en zich opzichtig gaat bemoeien met Ray’s privéleven. Als hij in beeld is, komt de serie tot leven. Ook Schreiber doet het aardig, maar kan (vooralsnog) niet tippen aan deze oude rot.

Deze eerste aflevering van Ray Donovan is veelbelovend voor wat betreft de sfeer, het intense acteerwerk van Voight en Schreiber en de mogelijkheden voor verschillende interessante verhaallijnen. Aan de andere kant is het ook een aflevering met problemen op het gebied van toon en voortgang. Het biedt echter wel voldoende entertainment om te blijven kijken. Deze serie heeft gewoon tijd nodig om te groeien.