De romantiek van de doodsverachting.
De afgelopen jaren mag de turbulente geschiedenis van de Formule 1 zich bij flimmakers en publiek in grote belangstelling verheugen. De documentaireSenna(2010) over het leven van F1-kampioen Ayrton Senna en zijn tragische dood op de racebaan in 1994 op 34-jarige leeftijd prijkte op menig jaarlijstje van Engelse en Amerikaanse filmcritici. En vorig jaar was de geprezen filmRusheen succes, over de rivaliteit tussen de Britse coureur James Hunt en de Oostenrijker Nikki Lauda. Beide films keken terug op een tijdperk waarbij veiligheid niet telde en alles alleen om roekeloos rijden draaide. In de documentaire1: Life on the Limitwordt het belangrijker worden van veiligheid de afgelopen decennia als centraal thema boeiend verteld, aan de hand van talloze interviews en archiefbeelden.
Gordels
Dat het toegenomen bewustzijn van veiligheid in de racesport centraal staat, wordt meteen duidelijk als de documentaire begint met een ongeluk uit een race in 1996, waar de rijder zonder schrammen uit het autowrak stapte. Meteen erna gaan we met een flinke sprong terug naar het begin van de sport, toen er nog werd geracet zonder helm of gordels. Dit laatste werd lang afgehouden door de rijders, omdat het je zoubelemmeren bij een ongeval snel de auto uit te kunnen stappen. Maar een soort mannelijke stoerheid om niet met gordels te rijden, zal - zo horen we tussen de regels door - de echte reden zijn geweest. Pas veel later werd dit verplicht, net als veel andere maatregelen, zoals stapels banden langs de baan om schokken op te vangen. Eerder was dit nog vangrails, waarmee een coureur die van de baan afschoot, op bizarre wijze werd onthoofd.
Circuit van Zandvoort
De documentaire zit vol met dit soort fascinerende verhalen die ook voor de niet-liefhebbers van deze sport zeer de moeite waard zijn om naar te kijken. 1: Life on the Limit vertelt - ietwat traditioneel - op chronologische wijze de geschiedenis van de F1. De namen van roemruchte kampioenen als Jim Clark, Roger Williamson en Ayrton Senna komen in sneltreinvaart voorbij en plaatsen hen in een lange traditie die begon in de jaren '20 van de 20e eeuw. Ondanks de stortvloed aan feiten en namen biedt de film voldoende boeiende elementen. Zo zijn er unieke archiefbeelden te zien van meerdere races op het circuit van Zandvoort, wat een mooi tijdsbeeld oplevert van dit soort grote evenementen in het Nederland van de jaren '60 en '70, voorzien van interessant commentaar van kenner Koen Vermeer.
Amateurisme
Er zijn meerdere momenten geweest waarbij met horten en stoten veiligheid steeds hoger op de agenda kwam te staan, vaak door zeer slecht weer of zware ongelukken. Het was lang ook redelijk geaccepteerd dat er elk seizoen wel een paar F1-rijders om het leven kwamen. Het amateurisme waarmee brandende auto's werden geblust of gewonden werden verzorgd, is nog steeds bizar om te zien. 1: Life on the Limit weet met een snelle montage je door een kleine eeuw F1-geschiedenis te loodsen. Dit zorgt ervoor dat het soms weinig de diepte ingaat, zoals Senna dat wel deed. Ook was deze visueel interessanter dat deze nieuwe film.
Conclusie
De berg aan fascinerend archiefmateriaal en de rijke verhalen die worden verteld, maken dat 1: Life on the Limit ook voor de niet-liefhebber van de autosport de moeite van het bekijken waard is. In flink tempo wordt de sport de afgelopen eeuw gevolgd, met de focus op het toenemende belang van de veiligheid. Dat dit een wat conventionele documentaire oplevert, maakt het kijkplezier en niet veel minder om.
