Planes - recensie

Planesis heel erg voorspelbaar, maar ook heel erg leuk.

Planesis geproduceerd door DisneyToon Studios, maar is een spin-off van Pixars animatiefilmCars. Het heeft dan ook alle kenmerken van een Pixar-film, maar is een stuk minder ambitieus. Er zijn prachtig vormgegeven vliegtuigen met menselijke eigenschappen. Er is een verhaaltje dat ons leert dat je je angsten moet overwinnen en dat als je maar je best doet, je alles kan bereiken. Er zijn goed uitgewerkte personages en er is humor, heel veel humor.

Illegale brandstof

Het plot is vrij simpel. Dusty Crophopper is een sproeivliegtuigje met hoogtevrees dat graag wil meedoen aan de belangrijkste vliegtuigrace rond de wereld. Hij moet daarvoor tijdens een kwalificatierace bij de top 5 eindigen. Hij wordt zesde, maar wanneer een vliegtuig boven hem wordt uitgesloten wegens het gebruiken van illegale brandstof, mag Dusty toch meedoen. Hij wordt getraind door Skipper, een gevechtsvliegtuig dat grote sucessen beleefde in de Tweede Wereldoorlog.

Voorspelbaar plot

Dit is de opzet voor een zeer voorspelbaar verhaaltje. Natuurlijk is Dusty dolblij om zijn grote idool Ripslinger te ontmoeten, de ster van de race. Natuurlijk blijkt Ripslinger een arrogante schoft te zijn. En natuurlijk maken alle vliegtuigen Dusty aan het begin belachelijk. Natuurlijk mislukt de eerste race van Dusty volkomen, maar gaat hij het in de loop van de wedstrijd steeds beter doen. Natuurlijk krijgt hij daardoor steeds meer het respect van de andere vliegtuigen en gaat Ripslinger hem proberen te saboteren. Natuurlijk zal Dusty op een gegeven moment zijn hoogtevrees moeten overwinnen. En natuurlijk zal hij het vertrouwen in zijn mentor verliezen wanneer blijkt dat het verleden van Skipper niet zo glorieus blijkt. En het zou een spoiler zijn om te vertellen wie uiteindelijk de winnaar wordt van de wedstrijd, maar moeilijk te raden is dat niet.

Leuk is wel dat het personage van Dusty geïnspireerd is op Amelia Earheart, de eerste vrouwelijke piloot die alleen de Atlantische Oceaan overvloog. Haar meest iconische vlucht is echter de vlucht die haar fataal werd. In 1937 probeerde ze de wereld rond te vliegen, maar doordat ze niet op Hawaii kon landen om te tanken, stortte ze neer in de Stille Oceaan. Net als Amalia komt Dusty van het Amerikaanse boerenland en wordt hij daarom belachelijk gemaakt door de elite van de vliegtuigwereld. Wanneer de deelnemers zich klaar maken voor de race van China naar Mexico knoeit Ripslinger met de antenne van Dusty. Hierdoor kan hij Hawaii niet vinden en wanneer zijn benzine opraakt, stort ook hij neer in de Stille Oceaan. Gelukkig wordt Dusty gered en kan hij de race voortzetten.

Vliegen is fantastisch

Dit 'eerbetoon' aan Earheart is niet zo verrassend. Zowel de opa als de vader van regisseur Klay Hall waren piloten. Hierdoor heeft hij al sinds jonge leeftijd veel liefde en respect gehad voor vliegtuigen. En dat weet hij goed over te brengen in deze film. De vliegscènes zijn spectaculair gefilmd. Hall laat goed zien hoe fantastisch het is om van zulke grote hoogtes op de wereld neer te kijken en hoe fantastisch het is om met enorme snelheden door de lucht te zoeven. Maar hij laat ook zien dat vliegen een gevaarlijke bezigheid is, waarbij een ongeluk in een klein hoekje zit. Hoewel dit het best duidelijk wordt tijdens een fantastische achtervolgingsscene door de Grand Canyon zijn alle vliegscenes (en dat zijn er heel veel) prachtig gefilmd. Hier voegt 3D echt wat toe.

Vliegtuighumor

Maar wat de film uiteindelijk echt succesvol maakt, is de humor. De grappen zijn eerder flauw dan intelligent, maar ze werken wel, omdat het concept van vliegtuigen-als-mensen volledig wordt uitgebuit. Ook doen er aan de race vliegtuigen uit verschillende landen mee, wat de film de kans biedt om ook grappen te maken op basis van de geldende stereotiepen over die landen (zonder dat er daarbij ook maar iemand zich beledigd hoeft te voelen). Wanneer we in India zijn leren we bijvoorbeeld dat tractors daar heilig zijn, omdat vliegtuigen geloven dat hun voorouders daarin gereïncarneerd worden. En het Mexicaanse vliegtuig is een enorme romanticus die valt voor het mooie vrouwelijke vliegtuig uit Frankrijk. Het lukt hem niet om haar te veroveren aangezien hij steeds met slechte openingszinnen komt als: "Ben je moe? Want je vliegt de hele tijd door mijn hoofd."

Planesis niet door Pixar geproduceerd, maar verder is het in alle opzichten een Pixar-film, zij het minder ambitieus. Feitelijk doetPlanesalles wat je van een op kinderen gerichte comedy over vliegtuigen mag verwachten. Er zijn vliegtuiggrappen in overvloed en er wordt nooit vergeten dat vliegen een bijzondere en gevaarlijke bezigheid is. Het is dan ook niet zo heel erg dat het plot niet erg bijzonder is. Overigens kunnen we in Nederland alleen de Nederlands gesproken versie zien.