Wanneer een zonnige vakantie ruw verstoord wordt, belandt een jonge ondernemer in een kat- en muisspel door de straten van Madrid.
Henry Cavill speelt Will Shaw, een jonge zakenman met wiens onderneming het niet al te best gaat. Wanneer hij in Spanje is gearriveerd om daar een weekje door te brengen met zijn familie op een boot, krijgt hij te horen dat zijn organisatie failliet is gegaan. Zijn slechte relatie met zijn vader Martin (Bruce Willis) bevordert de sfeer ook niet. Wanneer Will even wat inkopen aan het doen is, blijkt de boot - inclusief familie - opeens verdwenen te zijn. Al snel komt hij erachter dat zijn vader er een geheime agenda op nahoudt, hij is namelijk werkzaam bij de CIA. Martin legt helaas kort hierna het loodje na een goed gericht schot van een sluipschutter. De taak is vervolgens aan Will om een mysterieus koffertje te bemachtigen en die te ruilen voor de vrijheid van zijn bloedverwanten.
McClane versus Ripley
De actiethriller is geregisseerd door Mabrouk El Mechri, voornamelijk bekend van het komische dramaJCVD, waarin Jean-Claude van Damme een gefictionaliseerde versie van zichzelf speelde. Henry Cavill (Immortals, Stardust) en Bruce Willis (Die Hard, The Sixth Sense) worden in de film tegengewerkt door Sigourney Weaver (Alien, Avatar). Haar karakter, CIA agente Jean Carrack, jaagt Will met een aantal handlangers op door de straten van de Spaanse hoofdstad. In zijn zoektocht wordt Will bijgestaan door de Spaanse Lucia, gespeeld door Verónica Echegui (Yo soy la Juani, El patio de mid cárcel). Hij loopt haar tijdens het speuren tegen het lijf en ontdekt hierbij dat ze nauwer met elkaar verbonden zijn dan in eerste instantie gedacht.
Leeg strand
De achtergrond van de gebeurtenissen is het zonnige Spanje. Hoewel eerst voornamelijk de kuststrook in beeld komt, verschuift de actie zich al snel richting de hoofdstad Madrid. Hier begeeft Will zich in de ene na de andere gevaarlijke situatie waarin te voet, met de auto en zelfs ter paard de achtervolging wordt ingezet. De film doet moeite om je als toeschouwer bij de actie te betrekken, maar een gebrek aan degelijke expositie belemmert dit. Het is moeilijk om sympathie te krijgen voor een hoofdpersoon die zijn schoonzus bijna in het ziekenhuis laat belanden wanneer hij tijdens het varen niet oplet omdat hij druk is met zijn telefoon.
Weinig interessante personages
Er is sowieso vrij weinig interessants aan de personages inThe Cold Light of Day. Wie hoopt om een beetjeJohn McClane door te zien schijnen in de prestatie van Bruce Willis komt bedrogen uit. Het enige plezier komt voort uit de manier waarop Weaver de koelbloedige Carrack neerzet. Ze deinst voor niets of niemand terug. Dit blijkt wanneer ze vastberaden met een pistool haar tegenstanders, gehuld in kevlar, te lijf gaat. Hier en daar gooit ze er zelfs een stevige one-liner uit na het opzetten van haar zonnebril. Horatio Caine zou er bijna jaloers van worden…
Hoe het wél kan
De film kent veel overeenkomsten met deBourne-franchise en metThe Bourne Identity specifiek. De opzet kent allereerst een duidelijke gelijkenis: in beide films wordt een onwetende opgejaagd terwijl deze een groot complot blootlegt.The Cold Light of Day kent zelfs een achtervolgingsscène waarin auto’s een trap afrijden, dit keer gebeurt dit alleen niet in een Mini. Het grote verschil tussen beide films is echter dat Jason Bourne zijn geheugen compleet kwijt was, waardoor een sterke betrokkenheid ontstond met het hoofdpersonage en zijn geleidelijke ontrafelingen.The Cold Light of Day mist een dergelijke betrokkenheid, waardoor inleving moeilijk wordt gemaakt bij de aaneenschakeling van gebeurtenissen. Als gevolg hiervan voelt de actie leeg en de film zal menig toeschouwer waarschijnlijk koud laten.
Conclusie
Al met al isThe Cold Light of Day een thriller geworden die snel in de vergetelheid zal verdwijnen. De gebeurtenissen voelen leeg, voornamelijk omdat er weinig reden is om je druk te maken om de uitkomst. Soms is de actie inventief, maar vaak duurt het te lang en leidt het nergens toe. De film is nergens bedroevend slecht, maar niets ervan is eigenlijk de moeite van het kijken waard.
