Dom Cobb is een begaafde dief op het gebied van extraction, het stelen van geheimen terwijl iemand droomt. Als hem wordt gevraagd een omgekeerde extraction uit te voeren, een inception, denkt niemand dat dat kan, behalve Cobb.
Dom Cobb (Leonardo DiCaprio) is de meest begaafde dief op het gevaarlijke gebied van 'extraction'. Tijdens extraction stelen Cobb en zijn team waardevolle geheimen uit het diepste onderbewustzijn van een persoon op het moment dat deze het meest kwetsbaar is; namelijk wanneer hij droomt. Cobb's uitzonderlijke gaven hebben er voor gezorgd dat hij een veelgevraagd persoon is in deze verraderlijke nieuwe wereld van bedrijfsspionage. Tegelijkertijd heeft zijn gave hem tot een internationale voortvluchtige gemaakt en heeft het hem alles gekost wat hem lief is; zijn gezin. Cobb zou dolgraag zijn kinderen terug zien, maar dat is onmogelijk, totdat een belangrijke Japanse zakenman, Saito, hem een kans op hereniging biedt. In ruil daarvoor wil Saito dat Cobb voor hem het onmogelijke realiseert; inception, een omgekeerde extraction waarbij er geen ideeën uit het onderbewuste worden gestolen maar er juist ideeën bij de dromer worden ingepland. Volgens Cobb's vaste partner Arthur (Joseph Gordon-Levitt) is inception een onhaalbare opgave, maar met zorgvuldige planning en de juiste teamleden weet Cobb zeker dat dit zal slagen. Echter, zelfs de meest doordachte planning kan het team niet behoeden voor een vijand die elke gedroomde stap doorziet. Een vijand, die alleen Cobb aan had zien kunnen komen.
I Have a Dream
"I have a dream...", zei Christopher Nolan ( The Dark Knight, Memento ) tien jaar geleden. Een droom om een droom te verfilmen die net zo grenzeloos is als de dromen die we met onze eigen verbeelding creëren. Inception gaat over de veronderstelling dat het mogelijk is om dromen te delen en wie 'dreamsharing' intoetst op Google, ziet dat het inderdaad mogelijk is om dromen te delen; op verschillende fora kunnen mensen gezellig kletsen over hun laatste film van de verbeelding. Het dreamsharing van Nolan is echter andere koek; dromen delen in een wereld die gecreëerd is door een ander, maar waarin alles echt lijkt. Een wereld waarin anderen kunnen inbreken, jouw diepste geheimen kunnen stelen, een wereld waar alles mogelijk is. Maar hoe verfilm je dat? Zoals Cobb ín de film zijn ideale team samenstelde, deed Nolan dat vóór de film; hij trommelde een groot deel van het team dat aan The Dark Knight meewerkte weer op, voor spectaculaire special effects en onmogelijke sets. En terwijl de crew en de acteurs voor ondenkbare klussen stonden, wist Nolan ze tot het uiterste te brengen. Uitersten waarbij bergen letterlijk en figuurlijk niet hoog genoeg konden zijn.
Toerist in een droomwereld
We weten allemaal nog welk gemêleerd effect de beelden van 9/11 op ons hadden: ongeloof en afschuw. Ongeloof omdat we iets zagen dat we nog nooit hadden gezien, beelden die zelfs de beste special effects in films niet konden reconstrueren. Met Inception wordt er opnieuw een beroep gedaan op deze gevoelens van ongeloof; we zien iets dat we nog niet eerder hebben gezien, een film zo groots en indrukwekkend met effecten die we niet direct kunnen begrijpen. We kennen films met goede special effects die computer gegenereerd zijn en waarbij een leger stuntmannen paraat staat, maar Inception is echter, puurder, net als in een droom. Deze droomwereld is zo reëel mede dankzij de geweldige sets waarvan de moeilijkste een lange hotelgang was die 360 graden rond kon draaien om zo een zwaartekrachtloos effect te creëren. De acteurs moesten in deze gang kunnen bewegen en voor Gordon-Levitt, die al zijn stunts zelf wilde doen, vereiste dat weken van training. De acteurs werden er niet digitaal in gemonteerd maar begaven zich echt in de ruimte. De manier waarop er aan deze scène is gewerkt, staat niet op zichzelf, elke scène kenmerkt zich door maximale inzet van de acteurs en de grootsheid van de locaties en sets.
Het idee van Inception is uniek, bijna ongrijpbaar. Daardoor blijf je twee en een half uur geboeid en word je ongemerkt meegezogen in de droomwereld van Cobb en zijn team. Inception is een ware versmelting van de realiteit en droomwereld voor Cobb, maar ook voor de kijker; telkens vraag je je af: in welke droom zit ik nu? En wat is echt? De film neemt je mee als toerist in die wereld, maar blijft geheimzinnig door de kijker voldoende op afstand te houden.
Retro Hollywood
De complexiteit van Inception zorgt er voor dat er minder hoge eisen worden gesteld aan de motivatie van de karakters. Het is natuurlijk wel erg retro Hollywood om Cobb de deal te laten accepteren omdat hij, how sweet, terug wil naar zijn kinderen. En ook de motivatie voor Ariadne om als droomarchitect aan de slag te gaan, omdat de droomwereld zo fascinerend en puur is, is iets te makkelijk uit de grabbelton der motivaties gehaald. Daarnaast probeert Nolan ons een emotionele rugzak om te hangen die Cobb met zich meezeult tijdens zijn tochten door de droomwereld. Deze rugzak zit vol met nuttige wetenswaardigheden, maar had wat mij betreft iets minder zwaar beladen mogen zijn.
Conclusie
Dat Inception geen 'deception' krijgt, moge hopelijk duidelijk zijn geworden uit deze recensie. Nolan en zijn team hebben hun uiterste best gedaan om, in tegenstelling tot de werkelijkheid, een droom te creëren die je niet snel meer vergeet. Inception is een uniek concept dat niet alleen op een briljante manier is weergegeven door alle acteurs in de film, maar ook de mensen die achter de schermen aan deze film hebben gewerkt, spelen een cruciale rol. Ook al zijn de motivaties van de karakters niet zo complex als inception, de film sleurt je mee van de ene naar de andere droomwereld waardoor je je steeds opnieuw moet afvragen in welke wereld je je begeeft. Na afloop poogt Inception even het idee bij ons in te planten dat de droomwereld zo oneindig en spannend is dat we hopen dat dreamsharing echt mogelijk is.
